snL2 —
Mu, 21 — 1966
fOUSH ALUANCI Ptl» LMUTHO
aOmtmtOi Wytowakttrt) — 8. r.: flnywralfcPnihOTł) - ł. J. Mwartlwli
Knrtału 147SI
PRENUMERATA WSttmidi .
1 innyeh knjadi Pojedytey namtt
Sffwt WMt Ttl. S31.2491/ 531.2492
ADAM CiOŁICOSZ
Trade Union pizestawiań zwrotnice
(Korespondencja własna "Związkotoca**) Londyn, 9 wnieśma.
9IM
Uf
I Ban b7 tte Faal OfOe* •ad Mr)p«rMBt of poitac* ta
Dwudniowe obniy prowin(!jonalnych ministrów skarbu z federalnym ministrem zakończyły się całkowitym fiaskiem.
W plenamycli konferencjach oraz w spotkaniach w mniąjszym gronie brali udział obok premierów nie piastujących tek niińi^ skarbu, niektórzy doradcy. Niemal wszyscy nie szczędzili "Bwego czasa aby zaspokoić ciekawość społeczeństwa i dlatego ciągle slda-dali oftwiadczenia przedstawicielom prasy, roz^ośni radiowych i telewi:^nych. Stawali chętni przed obiektywami aparatów foto-graficznydL
Ze zdjęć tych przebija radość, zadowolenie, możnaby nawet powiedzieć szcs^e. Gdy np. spojrzy się na zdjęcie min. Sharpa w otoczeidu premierów Ontario i Quebecu pp. n|obartsa i Johjisona^ moźnaby pomyśli iż spotkało się trzech serdecznych przyjaciół, których nic nie dzieli a wszystko łączy — stąd ten szeroki uśmiech szczęścia okrasza ich oblicza.
Nie naleiy więc wątpić, ie zjazd w Ottawie był mtty, dostar-ayi uezestnUcóm sporo wrażeń. Na pewno wielorakich. A że nie osiągnięto-ładnych wyników to już inna sprawa. Zresztą nie nale-iy tak krańcowo stawiać zagadnienia. Osiągnięto bowiem pewien wynik — niianowide negatywny. Stwierdzono zgodnie, że nie mot żna osiągu^ porozumienia w żadnej i omawianych spraw.
AApięe konferencja d^ pewien rezultat.
Zapewne można zapytać czy taki'wynik nie był do przewidzenia a wobec tego czy nie było rozsądniej pni^unąć terminu tej konferencji?
Istotnieibardzo wiele, jeśli nie wszystko, przemawldo za tym
Przed dwoma laty Harold Wilson przemawiai w tej samej co teraz sali w Blackpoćd, tak sar mo, jak teraz, na kongresie związków zawodowycli, ale prze mawiał w innym diaraktaze. Wtedy mówił jako leader Par tii Pracy, ubi^j^ się o większość i władzę w wył)orach par-lamentamych, teraz — jako premier rządu. Nawet jednak
będąc premierem, Wilson pozostaje przywódcą Partii Pracy, a Partia Pracy brytyjska została stwtHTona przez związki zawodowe, one są jej ^ówną podstawą po<^>orą. "
Przybycie Wilsona do Black-pool było ^tem dużej odwa^ politycznej i osobistej. Lecz z drugiej strony byto posunięciem celowym i konieczna. Polityka gospodarcza, którą Wilson wciela w życie, może dać dodatnie wyniki tylko wtedy, jeśh spotka się ze zrozumieniem ze strony og^ robotniczego i ze w^ół-działaniem ze strony związków zawodowych. Wprawdzie maszyneria kongresu jest taka, że poszczególne związki niemal wszy
to eksport i pdne zatrudnienie. Bez dcsportn nie będzie równowagi w ł^ansie lotniczym, bez dodatniego bilansu płatniczego
iż prowincje nie przyjmą oferty rządu federalnego. Z Ucznych wy st<ś^ przedstawicieli poszczególnych prowincji wiadomo byfa> iż ostosonkowali się negatywnie do j>rop6zycji Ottawy. Na niedawnej fcMiferencji preioaierów prowincjonalnych yr Toronto dano temu intblłcmy wyraz. Tó liberalny premier prowincji Saskatchewan thatdier ufawiył propozycje-rztpdii federalnego i ostro je skryty-kowiA. Wąti^e jest czy nita. Sharp oczekiwał, że w Ottawie zapanują inne nastroje i przedstawiciele prowtacji okai^ się mniej solidami natomiast uznał ii dyskusja z prowincjonalnymi mtaistra-mi skarbu iwzwoli z jednej strony na dokładne ustalenie minimalne] granicy ich łądo^ a z drugiej na szczegółowe przed^wlenie stanofwiska rządu fedmtaego w każdej sprawie fhiansowo-podat-kową).
Gdyity mu chodziło jedynie o wzajemne przedstawienie stanowisk kcmferencja powinna była mieć wyłączjile charakter informacyjny!^ ale min. Sharp zaUadał, że kon^promis w poszczegótayćh qirawach jest możliwy. Okazdo się jednak, żę nie.
Zarówno rząd federalny jak i prowtacje We zmodyfikowrfy w toku obiad swoich stanowisk. Mta: Sharp w formie zdecydowanej stwierdź że rząd federalny nie jest w stanie udzielić prowtacjom ładnych dalszych koncesji, szczególnie iż niektóre żądania po prostu prowadzą do rozc^nkowania państwa^
FWszyye bytoby sądzić, że solidarne stanowisko prowincji wy-nikrfo z Jednakowych przestanek. Nie!
Me odpowiadriy Im propozycje Ottawy, ale każdej z innych powodów. Teoretycmie każda prowtacja posiada takie same uprawnienia i jest równie autonomiczna i zajnuuje taką samą pozycję w Federacji Praktyka przedstawia się jednak odmiennie.
WszysUdm wiadomo, że Quebec jest czymś więcej aniżeli zwy-Uą prowtacją. Wszysttle dotychczasowe rzĄdy uwzględniaty ową odrębność tej prowtacji. Obojętnie czy mówiono na ten temat ety teł. ograniczano się do odpowiednich poczynań.
Jednak od 1960 r. problemy QuBbecu staty dę coddenną po-ływką. przedmiotem dyskusji w cdym kraju. Liberałowie, którzy w czerwcu 1960 r. doszli do władzy, wysłąpiU ze znacznie szerszą koncepcją aniżeli skrajna autonomia. Nie ograniczyli się do słów, aledzidalL Ujawnił się ^ często w akcjach wielce dramatycHiycb, Jak terrorystycznych—^bokl rozdźwlęk między ludnością języka francudcłegó o pozóstdą, między prowincją Queb€c a innymi prowinci&Oti-
Bząd Ouebecu ograniczał coraz to bardziej współpracę z rzą-fćderalityiD przejmując administrowanie niektórych programów, cs^owo finansowanych przez Ottawę, a jednocześnie lan-sowd^^kóncepcję "państwa dwunarodowego". Według tej koncepcji Kanalia składałaby się ziłuebecu ł pozóstatych prowtacji. Oczy-wifeie oinaćza to olbrzymie rotszerzfenłe ItomiHjteńcjl Quebecu, w tym oc^wftde całkowite przejęd* wpływów podatkowych.
Nowy-piemier tej prowtacJlJohnson rfeprtóentujący kierunek bardzie} dnynyaijltelinbeniówle, grzecznie potafonnowrf uczestników konferencji w jaki sposób namierza w ciągu kilku lat zapewnić Ouebecowi nowy statut, który naturalnie nie przewiduje . udzidu OtUwy we wjiywach podatkowych .federacyjnego państwa". "
Prem Robarts na pewno nie grorił oderwaniem ślę od F^e-racji, ale Ontario potrzebuje pieniędzy, duto pieniędzy i uważa iż mołe je otrzymać od Ottawy. Naturalnie będą w rzeczywistości po-cłiodzić z dochodów skarbowych pobieranych w prowtacji Ontario.
Dwie dalsze zamożne prowincje — albo raczej ich przedstawi-dde — Alberta 1 Brytyjska Kolumbia nie są zachwycone perspektywą finansowania biedniejszych, A te biedne sądzą li nie tylko mO«, ale powinne, dostać więcej.
W łydi warunkach nie pozostało nic Innego jak powiedzieć: nie możemy się porozumieć. Postanowiono dalej rozważyć dokładnie przebieg konferencji l spotkać się ponownie w przyszłym mie-
stkie z góry określiły stanowisko swych delegacji, jednadlde treść przemówienia prrauera, podana przez prasę a przede wszystkim przez radio i telewizję, musi podziałać na najszersze rzesze robotnicze i przyswoić im ważkie
argumenty, które WUstm poddaje pod rozwagę.
DOKTRYNA . HAROLDA WILSONA
Za klucz do rozumowania \^-, sona należy przyjąć kilka słów z j^o przemówienia w Black-pool, a mianowicie słowa, w których mówił o konieczności pogodzenia się z faktem, iż pozycja wielko-mocarstwowa Wielkiej Brytanii dobieg końca. Inaczej mówiąc, Brytania, a także robotnik brytyjski, może i musi tyć tylko z te&i, co sobie zarobi własną ciężką pracą. W ostrych słowach rozprawił się Wilson z filozofią ostatnich piętnastu lat, wyrażającą-się w powiedzeniu byłego ińemiera konserwatysty Macmiłlana "Nigdy wam ńle było tak dobrze jak o-becnle" a gospodarkę, opartą na ło^tkowzrocznej beztrosce, nazwał Wilson goą>odarką łia-zardzlsty czy nawet szulera, "gamblers' economy". Musimy stać mocno na własnych nogach, oto był motyw naczetay mowy Wilsona.
Wynikało z niej niedwuznacz-
waduta steriiogowa będzie wdąż zagrożona. Osport zaś wymaga l>y produkty brytyjskie łconkurencyjne na rynkach świa-towydi, to znaczy, by b^ lep-* sze i taJńsze nii te, które oferuje konkurent niemiecka, japońska czy amerykańska, co z kolei wymaga większej wydajności pracy, licamej jako wartość produkcji inr^iiadającej na jednego zatrudnionego.
Były w tej części mowy Wilsona miunenty bardzo bolesne dla związków zawodowycłi, na przykład gdy mówił, że nledo-puszczatae jest, aby ośmiu robotników b;^ zatrudnionych przy pracy, Irtórą może wykonać sześciu. Lecz obok tej nuty bardzo mocno i wyraźnie w mo-. wie Wilsona brzmiała także i druga nuta: oto poli^ica rządu zmierza do utrzyńnania pełnego zatrudnienia. Jednakże petae za trudnienie, jeśli ma bvć związane z większą wydajnosińą pracy, musi skorygować obecny niezdrowy stoisunek pomlędqr liczbą zatrudnionych w zawodach produkcyjnych i nieproduk^-nych, w fabrykach iw usługach.
Okres przejściowy wyrażać się będzie niewielkim bezrobió-ciem rzędu, półtora do dwóch procent ogólnej siły roboczej. W okresie tym nastąpi przeu-
ONTARIO
• mmu tt Bmńuuii
CSoTemmeiit Information
Z lłiiiisf«rehva Oświaty Oświata Aa dorosłych
Ontario daje dorosłym wiele możliwości oświatowych. Większość szkół średnich i zawodowych prowadzi wieczorowe kursy na różnych poziomach.
siącu.
W listopadzie odbędzie się spotkanie na najwyższym szczeblu to ^ay premierów l wówczas zapewne wyjaśni się ostatecznie sytuacja na odcinku podatkowym. Obecna umowa o podziale w0y-wów podatkowych wygasa 31 marca 1967 r. czyU jakieś tymczasowa porozumienie musi być osiągnięte w najbliższym czade. Nie jest wykluczone, że obecna umowa zostanie przedhiżona na następu- tok i być może uwzględni się w bezpośrednich rokowaniach z poszczegótoymł prowincjami Ich nadzwyczajne potrzeby;
OdBaleziono skarb
W nrieiscowoScl Mlkanowo w pow. AleEsandrów odnaleziono wielki skarb monet krzyza(^icfa I tońca XIV l początków XV w.,: składający fdę ^ około 6 tys. 8i«(łHiqrdł, dobne sadiowanych brakteatów (monety tłoczone je&bstiwmie). Brakteaty znajdować się w Ciułanym garnku qji ^ębokofci ok. SO cm, wyko-pfwym .pnez rointo TKlady^* «a adnewaldego podczas je-sienneJorkL ^fwp^ się, łe skarbiec ńtffdMwdiduiie okryto podcas tngmu&leliilej polsko-
krzyżacklej (1454-1466), a jego właścicielem mógł być kupiec, kt^ w obawie przed rabun-kieQ\ zakopał pi^i^dze w szczerym polu, chowając je — jak to było w owych czasach praktykowane — do gUnianego nar czynią.
Kustosz Dziahi Niunlanatycż-nego Muzeum w Toruniu, mgr Teresa ICarezewska powiediWa^ te skarb mikanowsU jest lktśd»> «o rekordowy i zawieri: ok. 9-krotnie więcej okazów od największego z dotydiczas odkry-tyd).
nia na celu kształce-zawodowe dla bezro-
Wleczorowc kursy techniczne dają możność dokształcania się osobom pracującym w przemyśle. Kursy te posiadają 3 poziomy. Ministerstwo Oświaty wydaje absolwentom 3 rodzaje zaświadczeń, inne po każdym ukończonym kursie.
"Program 5' nie ogólnej botnych.
Zazwyczaj kursy .organizowane w wypadku gdy istnieją możliwości zatrudnienia zaraz lub dhigiej pnyszióści. Osoby zapisujące się na kurs muszą Uczyć na takie możliwości zatrudnienia lub wyrazić gotowość przyjęcia pracy poza miejscem swego zamieszkania.
Kursy te są beq>łatqe a osoby na nie uczęszczające otnymują zapo-
czenie do innych zawodów, wybuduje się i uruchomi nowe fabryki, wprowadzi ulepszone metody pracy. W tym też okresie konieczne jest najpićrw przez sześć miesięcy całkowite zamrożenie płac, potem iHzez dalszych sześć miesięcy umiarkowanie w akcjach podwyżkowych. Na ca^ iĄ zaś inTysztość proklamował Wilson zasadę, iż nigdy piace nie będą mogły wzrastać szyłh ciej niż wydajność produkcji
Jest to właściwie ta sama zasada, którą Wilson zapowiedział w tymże BUu^pool na kongresie związków zawodowych przed dwoma laty: zasada plaiowane^ go wzrostu płac. Różnica polega na tym, źe przed dwoma laty ani delegaci związków zawodowych, ani nawet sam Wilson nie zdawał sotAe sprawy, jak poważny jest stan gospoda-M brytyjskiej, jak bardzo Brytania tyła nad stan. Teraz mówił Wilson: alternatywą jest piAtan do dwóch milionów bezrobotnych. I ostrzegał: Jeden nieostrożny . - ^ . ^- .krok, a może się ponowić syta-
me, że dwie główne wytyczne, acja z bt trzydziestych — i to jego programu gospodarczego, | nie tylko w skali brytj-jskiej, a-
' la w skali światowej.
To wszystko brzmiało jak dzwon alarmowy, ale hrzmi/vo przekonywująco. Pozostaje jedr nak zapytame: jaka ma być w tej sytuacji rola związków zawodowych, a więc pO pierwsze, czy zamrożenie piać ma być dobrowolne, czy przymusowe, po drugie, czy po okresie przejściowym, to jest po roku z>dązki odzyskają pełną swobodę ruchów? Na oba zapytania Wilson odpowiedział uspokajająco: po pierwsze, nic nie jest jeszcze postanowione; nie będzie środr ków przymusowycłi, jeśli związki zawodowe staną na stanowisku dobrowolnego zanmiżenia płac; po drugie, pb okresie przejściowym, zwi^±i zawodowe powrócą do swej dawnej roli swobodn^a partnera w rokowaniach z pracodawcami — zawsze jednak w ramach zasady, iż podwyżki jriac nie mogą przekraczać zwieszonej wydajności pracy.
Była to mowa Iiardzo logiczna, bardzo przemawiająca do rozumu, ale wymagająca w swych konkluzjacli wyrzeczenia się — wprawdzie na krótki okres czasu uświęconydi ' uprawnień związków zawoArwych, co jest nawet bardzo bolesne. Nic dziwnego, że delegaci w Blackpool byli zaniepokojeni, choć z drugiej strony spra^dli Wilsonowi owację, gdy zakirikzył swą mowę.
DOKTRYNA WIKTORA FEATHERA
■ Kongres trwał, jak co roku, pięć dni, ale kraj ca^ śledził z napiętą uwagą^^dkio dwa dni o-brad: w ponieda^ek 5 września, gdy przemawiał j>remier Wilson i w środę 7 września, gdy dosdo do ^bsowania w w q>rawie rządowej polityki
no po sobie następujące przemówienia trafity w sedno sprar wy z dwóch ~i»zeawstawnydi punktów—widzenia. Najpi«w Patterson ze zwią3±u mecliani-ków budowlanydi żalił się, źe grozi nieł)e^ieczestwo, iż zw. zawodowe staną się integralną częścią maszyny rządowej, a zaraz potem inny delegat. Wright ze związku włókniarzy, wyraał rządowi wdzięczność za to, iż zaofiarował zwidom w^>^ra cę i rolę partnCTÓw. MacGarvey ze związku kotlarzy, w zgodzie na przejściowe zamrożenie płac i zawieszenie rokowań zbiorowych o warunki pracy i płacy upatrywał kajdany, którymi ruch zawadowy ma sobie dobrowolnie spęteć ręce i nogi. Cou-sins, sekretarz zwiąjdcu transportowców, poszedł jeszcze dalej, bo określił zrzeczenie się przez związki — chociażby na krótko — swobody działania, jako koniec ruchu zawodowego.
Lecz inni mówcy stwierdzali
tYWCEM ZASYPANI
W Tusz3«rie, pow. Wysd^. woj. wfflszawakie, 17 letnia Wiesława Boplska i 7 letni Sbwo-mir Atnr^czyic, szukając schronienia przed silną burzą wesrfi pod zwisającą nad Bn^em skarpę. Potoki woity maa^ ziemię i s^rpa obsunęła się zasypuje dziewczynę i ddopca. jZ^ki przysypanych znaleziono dopiero po trzech dniach.
RABU£—GENTLEMAN
W pierwszym półroczu br. nm-licja warszawska wykryła 437 sprawców 223 rozbojów, napadów i tzw. wymuszeń rozbójniczych. Co się kryje za tymi far chowymi terminami? Wszelkiego rodzaju napady "na-cłiama": uderzenie, wyrwanie torebki.
KATASnOKA
Na fiin wice —
no, miejsDe' stni£a kudejowa.
PtodągmotiHoiiy-t^nsBoemie raańa^ stytikaSć (ponad fiTw-dzinę) co giominh,"
jeniec na ostijni gonu moiammm ^ t _ chały 32 osoby. Wa^; z siyn i pnewiócaSw rodńjając aę me^ nie.
zerwanie zegarka; różne groźne pftipozycje w rodzaju "kup na cegłę", czasami drobne, np. pamiętny nieletnimi, gdzie stawką jest parę złotych; łiezczelne żądanie pieniędzy "na wódkę" etc Rzadko odbywa się to w spo-. , , . sób dżentehneński, jak na Ocho-że me można mieć panowania j ^ ^.^^^^^y śpieszącej
gospodarczego bez planowania.^/^„o, podszedł niezna-płac 1 cen. Wprawdzie Stewart *^ *^ - -
ze związku marynarzy twierdził, że związki zawodowe mogą i powinny dać ^^ę na planowe regulowanie zarobków, ale tylko w gospodarce socjalistycznej, a nie w gospodarce kapitalistycznej. Lecz Carron, przewodniczą-
Dwje pasażerki, j^^ł^ wandowska tw 3 n^T? Jadwiga Genrińska^' sJąciT daty) poniosły J miejscD. syn Czen^^ gorz, w dęikim
ny mężczyzna, pocałował ją serdecznie w rękę, błyskawicznym ruchem ściągnął jej z ręki zegarek, znów pocałował L.. ulotnfl się, zanim zdątyła krzyknąć.
REKORD W NURKOWANIU
. , . -■, 1 ^ ■ - . Próba zanurzenia się na dę-^^."^"f^^i^fŁl^S- bokość 52 m. którą na jez.M^
dził, że Wielka Brytania ma go spodarkę mieszaną z elementami gospodarki kapitalistycznej, ale i z elementami gospodarki socjalistycznej i że rządowy plan gospodarczy odpowiada dążeniom związków zawodowych, bo jest tym samym, czym jest kompas dla statku żeglującego po burzliwym morzu trudności gospodarczych. Zaś Boyd, również ze związku mechaników, dodał, że krytycy polityki rządowej powinni przedstawić swą koncepcję, co czynić w obecnym lay-zysie, wyłuszc^ć swą alterłiaty-wę, ale tego nie potrafili.
W gruncie rzeczy poprzestali oni na obronie prawa każdego związku z osobna do całkowitej swoljody działania. Lecz Victor Feather, zastępca sekretarza generalnego Tb:^des Union Con-gress, który w miejsce chorego George'a Woodcocka otwierał i zamykał .debatę, wykazał, że te czasy minęły już bezpowrotnie. Doktryna, że każdy robotnik ^^Dokończenie na str. 8)
skie Oko w Tatrach podjęli płetwonurkowie sowieccy, W. Zda-now i W. Titow, zakończyła się pełnym sukcesem. Uzyskany przez nich wynik jest o 17 m lepszy od dotychczasowego rekordu w tej dyscyplinie sportu.
WyczynowccOTi sowieckim towarzyszył polski płetwonurek M. Kwapisiewicz.
URATOWALI ANGLIKÓW
Załoga statku rybackiego m.Ł "Kwisa" na Morzu Północnym w rejonie Flamborougb, 20 mil od wybrzety Wielkiej Brytanii, uratowała angielską 6 osobową rodzinę, w tym czworo dzied, w wieku od 3—7 lat.
Trawler "Kwisa" wraz z uratowaną rodziną zszedł z łowisk, poplj-^ął-do portu angielskiego Hull, gdzie przekazał uratowanych. Sprawna i szybka akcja oraz dzielna postawa polskich rybaków Tnalazła uznanie w Anglii. Przybyty do portu w Hull polski statek powitano serdeczną owacją.
Przed przyjazdem
ks. bp. Rubm do Toronto
Podczas ostatniej sesji Soboru 13 ośrodków polonijnych w An-biskupi polscy w Ameryce po- glii, w dniu 19 sierpnia wylądo-rozumieli się z ks.Jtard. Wyszyń- wał na lotnisku w Mowvm Jorku
ztony 2ost^ ifo ap^: dzL Oprócz tego 15 « nydi karetki pogotoiB dy do świtała v deżko rannej Gemcfc czyk jest beznadzieJBy.
GAZYFIKACJA
Na Dolnym fiiytn < ny jest szooko żaknńa. pełnej gązyfikacp
Przedsiębirastsa. na» sieddbę we Wiocho projekt" apnanc^ mentację na .bados^ temu ruTodągów. W ■ go programu ^ zostanie takie do aan PGR leżących w p ^ rurociągów. System ta jest w Równej nueta a rzystaniu z bogatych gazu aemnego. PDnifito fcwidację niektaiycłi nierentowiiydi gatma.
PRZEPiU I PUSCBJ ZDYJMEH
Główny Urząd bUczyt, że w ob. rola wydali 30 mHiardów alkohol i 11 mliuidśs na papierosy. W , dolHa mataiafaie'41 złotydi daje 400 tysęty samodłodów, 200 Qfsąy ków jednorodzinnjdi ag de 40 tyaęcy kikEseSror publicznycłL
NARESZCIE
Przez zaltytkosy Tfaeó wija się co rtdai «ide turystów. Sagiyw h4 pewno jeszcze wb^st; _ miasto to, które dymmagt
BDisłe informacje w każdej szkole.
skim. Prymasem Polski, w sprawie jego przyjazdu do Stanów Zjednoczonych i ICanady na obchody milenijne. Ustalono wówczas, że Prymas przyjedzie wczesną jesienią 1966 r. i powierzono bp. Alojzemu Wyciśle, sufra-ganowi archidiecezji chicagos-kiej' przygotowanie odpowiedniej trasy podróży uroczystoścL W związku z tym polonijne obchody, urządzane w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych od początków maja br. nosity charakter świecki z akcentami kościanymi, a obchód o charakterze przede wszystlum religijnym ku cifii Chrztu Mieszka I miał się odbyć dopiero przy udziale- kardynała Wyszyńskiego..
Wkrótce po ułożeniu tego planu ujawniona została wymiana hstów mię<tey katolickimi biskupami Polski i katolickimi biskupami w Niemczech Zadiod-nilh. List biskupów polskich zarówno w-treśd jak i w formie został uznany przez władze Polskiej Republiki Ludowej za "niewłaściwy i szkodliwy dla interesów narodowych". StosuiUd
między państwem a hierarchią
płac i cen. Porai lóerwsty w stuletniej historii Isytyjsktego ruchu zawodow^o^ nowa premiera rządu nad^ ton calenm kon-gresowL Nikt ide kwestłonowd szczerośd Harolda WOsmu I nikt nie poddawtf «'wą4>liwość jega przywiązania i wiemośd dla rudiu robabdeaego. Rzea w tym. le wszyań^ddegad czn-IL 12 decyzje, Wfe mają po-"wńąó, muszą podim^ za artią gruntowne piaeuhiitHiła w ca-^fu systemie nidni nnrodow^ go. » metodach jego driałalnofr
kościelną w Polsce ule^ wówczas znacznemu pogorszeniu, cz€»go wyrazem była odmowa u-dzielenia paszportu kard. Wyszyńskiemu, który pragnął wziąść udział w uroczystośdacfa milenijnydi w Rzymie) jakie zainaugurował w styczniu br. papież Paweł VI. Odmowa te pozo^ steje w mocy, jak to wynUca z listu Prymasa do liiskupa Rubi-na, który od listopada 1964 r. jest osobistym delegatem kard. Wyszyńskiego, jako dusq)asterz emigracji polskiej.
Odpowiedni urywek listu brzmi: "Ponieważ władze a*ni-nistracji państwowej ufarzymaty zakaz z mi^iąca stycznia br. wyjazdu prymasa Polski za grar nicę, nie mogę wziąć uddjdn w. uroczystościach l^^ądeda Po-loniL Wobec poi^rższegó ustanawiam k^ędza Biskupa
przedstawicielem na uroczysto&. d maóUjne-i prości. l>yV tym charakterze odwiedza ośriodkt poloi^ine i wzł^ udzU w za< programowauydi Obdiddacli Tj-siadeda Clużtn "PohU".
Kł bp. UAiy wzi^ nr
dział w nroao/stofidadi milenij-r ' njnch w saoegn miejscowości v0
Tak się zlod^ie 4«> Indą^Ruiąjl i fiel^^ans objecbal
i rozpoczął uciążliwą turę dó 20 miejscowości.
Dlaczego władze komunistyczne nie ułatwity Prymasowi Polski oibazdu ośrodków polonijnych z okazji Tysiąclecia Chrztu Polski? — trudno wyjaśnić. Ks. kard. Wyszyński jest tak popularny wśród Polonii, źe przyjazd do tej popularności niewiele by dodał. Natomiast niemc^ość przyjazdu - spowodowana, jak wszy^kim na emigracji się zdaje, wyraźnym zakazem komunistycznej/ administracji, dodaje IĆardjrnałowi nimbu więźnia po-Utyczn^go. Obchody, milenijne odbędą się z udziałem przedsta-wddela Prymasa Polsi, co właśnie będzie w szczególny sposób prqrpominało de stosunki między państwem i kośaoiem w Polskiej Republice Ludowej. A-le w depeszy do ksL bpa Wydsło z 6 lipca Stefan Kardynał Wyszyński wyraża uczude braterskiej miłości a nie złośd do nikogo, ani smutku. Prosi by nieobecność jego wybaczyć i przed kardyn^ami, episkopatem i rodakami wythimaczyć. I pisze, że modlić się będzie o wszystkie radośd Boże dla Polonii amerykańskiej na Jasnej Górze.
W krdtkiej depeszy przebija wdzięczność ^za łaski tyslącleda, uczude braterskiej miłośd a nie złość. To też, organizatorzy i u-czestnicy uroctystośd koncentrują uwagę na śmiałej i donio-słei decyzji Mieszka I i na ty-siąelebiicłr-skutkacfa idbrzynńej rewołucji, dokonanej przez'pierwszego lustoryanego władce Polski. T^c lat Chrześdjań-stwa nie może być porównane z 21 letnfan .okresem rządów ko-munistycznydi.
Biskup Rubin przybędzie do Toronto po pc^dniu, 30 września br. i pozostanie przez dwa dni Gospodarzami i organizatorami torootoń^ch nroctystuśd jest Konferencia Polskicb Ksie-ty z ks. IŁ J.'Smith OJU^m przewodniczącym. Ksl bp. Rubin .ze świtą będzie przeliywat «v2S2? B^tekcyjnym Ojców (Mftią. w Port Credit
nie nielicznynn małnin mo^o zapewnić goścba teczną ilość miejsc
Trudna ta sytuacja dnak poprawie, pomeazi i niniu trwają poważnie ja awansowane' prace pqy wie hotelu turystyczatgi.-dzie to nowocześnie obiekt, obliczony m 99 Znaj<^ się tu jaiflodą^' wiamia oraz punkty ^ lystycznycfa, jak jsp. kOnser|racji pojazdów nicznych i prżedunaba tu turystycznega
Hotel przekazany zoEtai użytku w początkach ISBr
. program nroczys-jSt podany db wia-jMfoidnictwem pra-
Clrolciia«dd«{
ZWIĘKSZENIE TJ
W oliecnej pięckdatK _ nikacja miejska otr^st 500 tramwajów, posad Ifit tobusów i 100 trokjboń. więc w środkach kisia njrch komunikacp nńej^ ba miejsc dla pasażerśr nie o połowę w stosoida nu obecnego. Dostara waje to wyłącznie jed woczesne, bezpieam^ starych.
Wzrastać będzie &da. czanych autotaisów. Jaż. notowana jest posażza, w zaopatrzeniu w częśa zamienne, wane jest zaplecze Powstaną dwie bazy^ w Shipsku i Radomia.
POMYSŁOWY
W Warszawie sensaiTJny proces rza W. który . . syfikaty siszedawri Jib największydi mabny '
W. S. poznał _ kawiarni oiiywalda którego z^[irosR dOj sdonia, prze&tanańci kDka obrazów. Gość wsi sę szoegófane jsidelem wody" tretem ThMWczyuT mogą. Warszaw-sioisji stvicrdz3. xc orygmatami i zaąd* dzida $12.000. Swrf mn $4j900 łnnknff™* ceek na $2.700 a^l
^^cmo auleutyczso^B ^
Po uewuyuł traiMakria zai—-— mlBcia. W czasie le^* szkamu W.-S. dabne 72 obrazy-. rzEłby ijnne
DoiAaBa bjfla
gwaitd lik